
Lieve Lars, in het ziekenhuis keek je oneindig naar de filmpjes van de Julianatoren. Wat had ik je daar graag mee naar toegenomen. We zijn gisteren en vandaag twee dagen naar de Efteling geweest. Wat waren Lieke en Emma blij. Regelmatig liepen de tranen over mama’s wangen, want jij hoort er gewoon bij te zijn. Hoe kunnen we jou nou zo kwijt zijn geraakt. Je was zo ziek lieverd. Ik vind het zo erg dat je geen eerlijke kans hebt gekregen op een onbezorgd leven. In het souvenirswinkeltje van de Efteling hadden ze een draak die je vast had willen hebben. Ik heb de draak voor je op de foto gezet. Later zag Lieke nog een groot zwaard. Kon ik je die maar geven lieverd. Je had het van me mogen hebben. Ik zou er alles voor over hebben om jou ook maar een heel klein beetje geluk te kunnen geven. Was je nog maar bij ons lieverd. In gedachten ben ik altijd bij je. Maar je zou gewoon hier echt bij ons moeten zijn. ❤️🦋