Tennissen

Lieve Lars,

Ruim anderhalf jaar geleden had ik voor jullie een tennisset gekocht. Het zou een familiecadeau voor onder de Kerstboom worden. Maar met Kerst lag je in het ziekenhuis. We besloten het cadeau in de kast te laten en jullie alle drie een klein cadeautje te geven. De tennisset zouden we bewaren tot de zomer. Maar ook in de zomer lag jij nog steeds in het ziekenhuis. Papa en mama kwamen om de week even thuis voor Lieke en Emma. Ze zouden niks aan het cadeau hebben en jij zou er dan niet bij zijn. We besloten het cadeau door te schuiven naar Sinterklaas of Kerst. Sinterklaas en Kerst kwamen weer voorbij. Je was zo ontzettend ziek. Het cadeau bleef ook nu in de kast. En dan is er weer een nieuwe zomer. We hebben de tennisset van zolder gehaald. Het moet maar gewoon gebruikt gaan worden. Voor Lieke en Emma is het nog wat moeilijk. Ik denk dat papa en mama maar flink ertegenaan moeten gaan slaan. Wat is het gek lieverd dat we dit soort dingen allemaal zonder jou moeten doen. Zonder jouw enthousiasme, zonder jouw blijdschap. Ik zie je in gedachten heen en weer springen. Je was altijd enthousiast als er iets ging gebeuren. En ja, ook wat baldadig. Ik weet zeker dat je die bal een flinke slag zou willen geven. Hele dikke kus van me lieve schat! 😘