Herfstvakantie

Lieve Lars, het voelt zwaar om een bericht te schrijven. Ik voel me schuldig. We zijn op vakantie in de Veluwe. Het was zo hard nodig lieve Lars. We moeten op een andere manier verder. We hebben een huisje op EuroParcs in Nunspeet. Het is een mooi park. Toen ik gisteren je foto neerzette, scheen de zon erop. Daar was ik blij mee. De zon die jouw gezichtje verwarmde. Emma mist je heel erg. Ze moest vanochtend bij het ontbijt opnieuw hard huilen. Ze wil graag dat je weer bij haar bent. Kon dat maar lieverd. Konden we maar weer met je lachen, genieten van je ondeugende grapjes en je drukte. Wat zou ik je graag bij ons willen hebben. Vandaag gaan we naar een dag voor sterrenbroertjes en sterrenzusjes in Lijnden van Stichting nooit Voorbij. Emma en Lieke mogen daar gaan knutselen. Er zullen meer gezinnen zijn die een kindje verloren hebben. Ik heb moeten wennen aan de naam: Nooit Voorbij. Maar eigenlijk is het een hele mooie naam. Want alle overleden kindjes zijn NOOIT VOORBIJ. Jij bent nooit voorbij lieverd. Je hoort bij ons en we houden van je! We moeten leren dat we je niet meer bij ons terug kunnen krijgen en dat vindt mama nog steeds een onmogelijke opgave. Ik hou van je lieve schat! Jij bent mijn lieve kleine jongen, voor altijd! ❤️❤️❤️