Naar de kapper

Lieve Lars, vanochtend hadden we een afspraak bij de kapper. Lieke, Emma, papa en mama. Het hele gezin…. Maar dan huil ik van binnen alweer. Want het is het hele gezin voor vandaag. Het is het zichtbare gezin. Maar niet ons onzichtbare gezin. Niet ons gezin van vijf, zoals ik bij alles nog steeds denk… we zijn met vijf… Maar jij bent mee naar de kapper hoor. Je vond de kapper leuk. Ik heb geprobeerd om de foto te vinden die volgens mij op oudejaarsdag is gemaakt. Vlak voor sluitingstijd besloot ik dat jullie haren nog geknipt moesten worden. We konden dit in Paddepoel laten doen. Dat was fijn, want hier knippen ze altijd goed. Er werd een heel stoer kapsel bij je gemaakt. De zijkanten en achterkant heel kort en bovenop met wax een Kuifje. Je wilde toen je klaar was groene sterren in het haar. Wat zag je er stoer uit. En wat was je trots. Vandaag mocht er een jongetje op de autostoel van de kapper zitten. Je zou er nu te oud voor zijn. Maar mama voelde een enorme steek van jaloezie. Waarom mocht je niet meer bij ons blijven. Waarom overlijden er kindjes. Mama kan dat niet verdragen. In gedachten ben ik vaak bij jou lieverd. Zo zijn we toch nog samen. Dikke kus, mama 😘

Trots

Lieve Lars, wat ben ik trots op je zusjes. Vandaag zijn ze alleen naar de knutselclub geweest. En vanmiddag hebben ze ruim 8 km gewandeld door de bossen zonder te klagen. Emma en Lieke willen nog steeds alles voor mama en papa te doen, wat mama en papa blij maakt. Emma vertelde onderweg dat ze niet zou zeuren als ze van ons ver moet lopen. Dat ze dat dan gewoon doet. Dat ze wel zeurt als ze om jou huilt. Lieverd, ik heb haar uitgelegd dat ze altijd om jou mag huilen en dat we dat geen zeuren vinden. Na de wandeling hadden ze zelfs nog genoeg energie over om in een speeltuin te spelen en uit eten te gaan. Vanavond heeft Emma nog een half uur meegedanst met de kinderdisco. En dan willen Lieke en Emma vanavond ook nog meewandelen met een Halloween tocht. Lieve Lars, je zusjes worden groot en worden net zo sterk als jou!

Dikke kus, van mama! 😘

Lieve Lars,

Het is de tweede, eigenlijk al derde dag van de vakantie. Ik denk steeds vaker aan jou, aan de periode voordat je ziek werd. Dat is fijn, mijn lieve, blonde, blije jongetje. ik probeer me voor te stellen hoe je nu bij ons aan tafel zou zitten. Met de meisjes mee zou rennen naar de knutselclub. En achter papa’s benen zou hangen bij de kinderdisco. Gisteren draaiden ze het liedje van: de olifant heeft de dikste billen van het hele land. Dan belanden mijn gedachten toch weer snel in het Máxima Centrum. De muziekkids waar je zo graag heen ging. Je vond het fijn als ze van de olifant voor je zongen. Zelf zong je graag: olifantje in het bos, laat je mama toch niet los. Ik heb je laten gaan lieverd, het spijt me zo erg!!! Ik weet niet waarom het noodlot zo hard moest toeslaan. Waarom we je niet konden redden. Waarom dit moest gebeuren. Ik zie je rennen over de camping in Zeeland. En fietsen, snel naar voren op de camping, om naar het zwembad of de knutselclub te gaan. Je vond het allemaal mooi. Je was met alles blij. Ik vind het fijn dat ik je weer kan herinneren met je blonde haartjes. Maar je zou nu gewoon bij Lieke en Emma moeten zijn! Ik hou van je lieve schat! ❤️

Herfstvakantie

Lieve Lars, het voelt zwaar om een bericht te schrijven. Ik voel me schuldig. We zijn op vakantie in de Veluwe. Het was zo hard nodig lieve Lars. We moeten op een andere manier verder. We hebben een huisje op EuroParcs in Nunspeet. Het is een mooi park. Toen ik gisteren je foto neerzette, scheen de zon erop. Daar was ik blij mee. De zon die jouw gezichtje verwarmde. Emma mist je heel erg. Ze moest vanochtend bij het ontbijt opnieuw hard huilen. Ze wil graag dat je weer bij haar bent. Kon dat maar lieverd. Konden we maar weer met je lachen, genieten van je ondeugende grapjes en je drukte. Wat zou ik je graag bij ons willen hebben. Vandaag gaan we naar een dag voor sterrenbroertjes en sterrenzusjes in Lijnden van Stichting nooit Voorbij. Emma en Lieke mogen daar gaan knutselen. Er zullen meer gezinnen zijn die een kindje verloren hebben. Ik heb moeten wennen aan de naam: Nooit Voorbij. Maar eigenlijk is het een hele mooie naam. Want alle overleden kindjes zijn NOOIT VOORBIJ. Jij bent nooit voorbij lieverd. Je hoort bij ons en we houden van je! We moeten leren dat we je niet meer bij ons terug kunnen krijgen en dat vindt mama nog steeds een onmogelijke opgave. Ik hou van je lieve schat! Jij bent mijn lieve kleine jongen, voor altijd! ❤️❤️❤️

Het grote speelgoedboek

Lieve Lars, we gaan steeds meer richting Sinterklaastijd. Daar hoort natuurlijk ook het grote speelgoedboek bij. Wat vond jij het boek in het ziekenhuis mooi. In eerste instantie zocht je heel gericht uit wat je graag wilde vragen. Later moesten we bij alles je naam zetten. Want jij vond alles mooi en wilde alles wel hebben. Emma heeft vanochtend het speelgoedboek van dit jaar bekeken. Maar niet voor zichzelf lieverd. Ze zocht speelgoed voor jou uit. Ze wist zeker dat je het spiderman masker wel wilde hebben. Lieverd, ik zou je zo graag weer bij ons willen hebben. En samen met jou en je zusjes verlanglijstjes voor Sinterklaas willen maken. Ik hou van je lieve schat! ❤️

In mijn hart…

Samen op het waterbed

Lieve Lars,

Ik heb lang getwijfeld of ik dit zou typen. Waarschijnlijk omdat het gek klinkt, omdat het raar is en natuurlijk niet kan. Maar het was zo mooi en tegelijkertijd ook zo verdrietig dat ik weet dat we nooit meer samen kunnen zijn, dat ik je het toch maar vertel. Een tijdje geleden werd ik wakker. En ik twijfelde enorm of dit echt was, wat ik had gedroomd. Maar ik weet wel zeker dat ik het gedroomd heb. We waren weer samen in het WKZ, op de IC. Jij zat met je dekentje bij me op schoot en kreeg borstvoeding van me. Heel gek natuurlijk, want we hebben samen al heel vroeg afscheid moeten nemen van de borstvoeding. Je groeide veel te weinig, viel af en spuugde teveel. We wisten niet hoeveel je dronk, dus kreeg je op een gegeven moment kunstvoeding erbij. Maar in mijn droom lag je bij me aan de borst. Vijf jaar, en zo ontzettend ziek. Maar het voelde zo warm lieve Lars, jij weer dicht tegen me aan. We waren voor heel even samen. En ik beschermde je. Het was warm en intiem. Wat zou ik je zo graag nog warmte en bescherming willen bieden lieverd. Ik hoop dat je snel weer in mijn dromen terug komt. Ik hou van je lieve schat! Voor altijd!!! 😘😘😘

Spinazie

Oktober 2019

Lieve Lars, vandaag liepen er weer heel veel tranen over mijn wangen. Wat mis ik jou lieverd. Vandaag hebben we spinazie gegeten. Jouw lievelingseten. Lieke wilde zelfs twee keer een bord vol. Ik blijf maar denken, kon ik de tijd maar terug draaien. Hoe kan het toch dat dit allemaal gebeurd is. Dat we je kwijt zijn. Dit is zo oneerlijk lieverd. Je was zo’n lief jongetje. Je was ons jongetje. Had ik je maar kunnen vertellen wat er ging gebeuren, dat je ons dappere ventje bent en dat ik altijd van je zal blijven houden. Ik hou van je lieve schat! ❤️

Herfst

Lieve Lars, vanochtend was het duidelijk dat de herfst toch echt begint. Het was koud toen in Emma naar school bracht. Lieke mocht vandaag zelf gaan. Dus we hebben thuis elkaar al een kusje gegeven. Ik probeer me steeds voor te stellen hoe jij de kou zou vinden. In gedachten ben jij ook mee naar school. Probeer ik me voor te stellen dat er twee kinderen naast me lopen ipv alleen Emma. En probeer ik zelfs jouw gezichtje in het gezicht van Emma te herkennen. Ik hou van je lieve schat en je wandelt altijd met me mee ❤️❤️❤️.

Schrijven om nooit te vergeten…

Lieve Lars, vandaag een jaar geleden werd ik door papa gebeld. Je moest naar de IC. Je had het zwaar en moeilijk. De foto van een jaar geleden is zo moeilijk om te zien. Je was zo ziek lieverd. Vandaag tikt de klok maar langzaam. Ben ik de tijd aan het aftellen naar het moment dat ik vorig jaar snel terug naar Utrecht reed. Gisterenavond is papa’s sok stuk gegaan. Één van de sokken die je samen met Lieke en Emma voor papa hebt gekocht. Ze mogen ook wel stuk zijn nu, want het feit dat jij ze uitgezocht hebt, betekent dat ze al meer dan drie jaar oud zijn. Papa heeft ze vaak en met veel liefde gedragen. Ik zie ons nog zo in de Hema staan. Ik denk dat jij en Emma twee jaar oud waren en Lieke vier. Wat vonden jullie het mooi dat jullie zelf de sokken als cadeau voor papa mochten uitzoeken. Mooie blauwe sokken, sokken met Hollandse huisjes, streepjes sokken. Jullie deden zo je best. Het besef dat ik dit nooit meer met jou kan doen deed pijn. Maar tegelijkertijd was ik zo dankbaar dat deze herinnering terug kwam bij het zien bij de kapotte sok. Ik schrijf het je nu meteen, zodat ik het beeld voor altijd kan blijven vasthouden. Lieve schat, we houden van je! 😘

Mama, weet je hoe ik aan Lars kan denken?

Lieve Lars, Emma mag vanmiddag twee nachtjes gaan logeren bij tante Ineke. Vanochtend kroop ze om zes uur bij ons in bed. Ineens zei ze : “Mama, weet je hoe ik aan Lars kan denken als ik bij tante Ineke ben? Ik neem gewoon zijn hondje mee!” En trost hield ze jouw knuffelhondje omhoog. Lieve Lars het troost me enorm dat Emma jou zo dicht bij zich houdt. We houden heel veel je! ❤️❤️❤️ Hele dikke kus, mama 😘

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag