Lieve Lars, Emma liet vanochtend trots aan tante Ineke haar agenda zien. Elke dag schrijven we op hoeveel ze gelezen heeft en mag ze er een sticker bij plakken. Ze vertelde aan tante Ineke dat ze jou en zichzelf in de agenda geplakt heeft. Jij bent de blauwe sneeuwpop en Emma de roze. Lieve schat, jij bent voor altijd in haar hartje. Ze houdt zo ontzettend veel van jou en ze mist je zo erg. Een hele dikke knuffel lieverd! 😘

Lieve Lars, vanavond tijdens de spinningles was het moeilijk. Het slotnummer was The circle of life. Het liefst liep ik op dat moment de zaal uit. Maar dat kan natuurlijk niet, want dan zou iedereen naar me kijken. Dus trapte ik maar door op de fiets. Wat voor iedereen een knalnummer was, was voor mij een ontzettend verdrietig nummer. Want jouw circle of life was niet rond. En voor ons moet het leven doorgaan. Maar o wat is dat oneerlijk lieverd. Wij hebben ons leven geleefd. Wij hebben alles kunnen doen wat we wilden. School, werken, vakanties, vrienden maken, een gezin stichten. Wij hadden nog één belangrijk doel, dat was jou samen met je zusjes groot brengen. En daar genoten we intens van. Het grootste deel van onze cirkel was al rond. Maar die van jou begon nog maar net. Ik blijf het zo oneerlijk vinden dat dit jouw cirkel is geweest. Een cirkel met zoveel pijn en verdriet. En dan mocht je ook niet bij ons blijven. Ik hoop dat het klopt en dat wanneer de cirkel van papa en mama rond is, dat we dan gewoon weer samen zijn. Hele dikke knuffel lieverd! ❤️

Lieve Lars, vandaag kreeg papa een heel mooi filmpje van Abel. We waren samen in het stadspark. Nora speelt op een grote xylofoon. In het filmpje kom je aanlopen met je loopje die we zo goed van je kennen. En natuurlijk laat je zien dat je niet even gewoon op een xylofoon speelt, want bij jou kan altijd alles net een stukje harder ❤️. We houden van je lieverd en hopen zo dat we af en toe nog meer voor ons onbekende filmpjes van jou mogen krijgen. Dit filmpje is een ongekend groot cadeautje voor ons.

Lieve Lars, iedere dag bekijk ik foto’s van jou. Deze foto is gemaakt vlak voordat je heel erg ziek werd en naar de IC moest. Hilde wilde nog wat leuks met jou doen. Samen hebben jullie heerlijke koekjes gebakken. Kon ik je maar even vast houden lieverd. Met je koekjes bakken. Van je genieten. Je bent mijn lieve dappere sterke jongen.

Lieve Lars, er steeds zoveel wat ik je wil vertellen, want je maakt het niet mee. En ik zou zo graag willen dat je het wel kon meemaken. Lieke en Emma gaan inmiddels met de fiets naar school. Vanmiddag na schooltijd wilde Lieke bij Myrthe spelen. Myrthe mag al alleen naar huis. Dus de meisjes zouden zelf gaan fietsen en de grote weg oversteken. Ik zei tegen Lieke dat ze voorzichtig moest zijn. “Natuurlijk!” Riep ze. “Ik heb toch verkeersles”. Lieve Lars, jij zou ook verkeersles moeten krijgen. Zoiets simpels als verkeersles…. Ik had het je zo gegund lieve schat.

Lieve Lars, ik ben weer aan het werk. Eerst veilig wat meekijken bij een andere juf. En af en toe wat kleine groepjes les geven. Ik weet niet wat ik ervan vind. Af en toe voelen dingen zo zinloos. Kinderen die op maandagochtend over hun weekend mogen vertellen. Allemaal dezelfde verhalen, over verloren of gewonnen voetbalwedstrijden. Rekensommen die over getallenlijnen gaan. En dan denk ik… is dit wat ik wil doen. Geeft dit zin in het leven? Geef ik jou hiermee bestaansrecht? En dan kom ik vanmiddag in de Action, waar al een hele tijd veel Sinterklaassnoep ligt (het is september), zie ik dat er ook alweer hele rijen met Kerstversiering is. En dan denk ik aan hoe mooi jij het zo vinden. Maar ook hoe nutteloos al die versiering nu is. Uit troost heb ik maar wat handschoenen en mutsen voor Lieke en Emma gekocht. En natuurlijk heb ik ook de jongens mutsen en handschoenen bekeken. Wat mis ik het dat ik ook iets voor jou mag kopen lieverd.

Lieve Lars, vanavond was de informatie-avond van groep 3. Mama vond het moeilijk om heen te gaan. Want wat als ze zich moest voorstellen. Vertellen dat ik de mama ben van Lieke, Emma en van jou. Mama zou het met trots vertellen, want mama is super trots op jou. Maar het doet ook zoveel pijn. Pijn, omdat je mijn kindje in de Hemel bent. Zo ver weg, maar ook altijd zo dichtbij. Op de terugweg van de informatie-avond liep ik samen met de mama van Lionel. Lionel speelde altijd samen met Emma en jou in het zwembad, terwijl Lieke zwemles had. Ik zie jullie drieën nog zo rennen en klimmen tussen alle tafels door. Wat een lol hadden jullie. Emma en Lionel zijn dit jaar bij elkaar in de klas gekomen. Wat een toeval. Want jullie waren dus al vriendjes nog voordat we in Zuidhorn kwamen wonen. Lionel heeft zijn moeder verteld dat hij een jongetje in de klas heeft, die niet bij hem in de klas zit, maar in de Hemel woont. Lieve Lars, ik hoop dat je niet alleen in de Hemel bent, maar ook gewoon bij Emma in de klas kunt zijn. Ook al kunnen we je niet zien. Ik hou van je mijn lieve schat! ❤️😘

Lieve Lars, mama is nog steeds ontzettend van slag dat je niet bij ons bent. Dat we Liekes kinderfeestje gisteren zonder jou hebben gevierd. Lieke is nu alweer naar een ander feestje. Mama voelt zich zo schuldig naar jullie alle drie. Naar jou, omdat mama jou is kwijt geraakt. Dat mama jou niet heeft kunnen redden, niet heeft kunnen beschermen. Naar Lieke en Emma, omdat ze hun lieve broertje kwijt zijn. Omdat mama vanmorgen zich niet eens wist aan te kleden of Lieke heeft uitgezwaaid. Mama is geen goede mama meer. Alweer het hele weekend wil ik weer in Utrecht zijn. In het ziekenhuis. Waarom weet ik niet. Gewoon omdat ik me dan jou beter kan herinneren. We weer meer samen zijn. Ik vroeg net aan Emma of ze het leuk vond om vanmiddag samen met Lieke en papa een stuk te gaan fietsen. Dat wilde ze niet. Ze wilde vanmiddag met me knuffelen. En dan lopen er zoveel tranen over mijn wangen. Want ik wil zo graag met jullie knuffelen, maar het allermeest wil ik met jou knuffelen. Had ik je maar nooit losgelaten lieverd. Ik hoor hoor je nog zo iedere avond zeggen: : “hou van jou, mama en papa”. Het is zo oneerlijk lieve Lars! Ik ben zo trots op je, mijn kleine, lieve, dappere knul.

Lieve Lars, ik heb je al een tijdje niet geschreven. Ook al zit je voortdurend in mijn gedachten en vertel ik je daar al mijn verhalen. Lieke is 8 jaar geworden. Natuurlijk hoort daar ook een kinderfeestje bij. Mama had het al wat uitgesteld omdat ze het zo moeilijk vindt. Jullie horen met zijn drieën zo bij elkaar. En nu kunnen we dit alleen maar samen met Lieke en Emma vieren. Lieke wilde graag naar Monkey Town. Emma natuurlijk helemaal blij, net zoals jij dit geweldig zou vinden. Lieve Lars, ik zou je zo graag mee willen laten rennen en spelen. Een geheimpje alleen voor jou: mama heeft de kindjes niet voor Lieke laten zingen. Het zingen doet mama in gedachten samen met jou. Net zoals vorig jaar in het ziekenhuis. Ik hou van jou lieve schat! ❤️

Lieve Lars, Emma is vanochtend begonnen in groep 3. Ze liep zelfverzekerd het plein over, zonder om te kijken. Wat had ik jullie daar graag samen zien lopen. Emma’s krentenbaard is ondanks de zalf van de huisarts alleen maar erger geworden. Emma laat duidelijk merken dat ze het vreselijk vindt als de leukoplast van de gaasjes los getrokken moeten worden. Dat ze het drankje heel erg vies vindt. En dan denk ik aan jou. Aan al die sonde pleisters die ze van je wang haalden, omdat ze door het spugen vies geworden waren. Je vroeg zo vaak bij het spugen of je pleister nog schoon was. Ook jij vond het naar als de pleister gewisseld moest worden. Mama heeft zelfs een foto van je dat de pleister een heel stuk van je huid meegetrokken had. Voor de Hickmanpleister had je nog een grotere angst. Maar ondanks je angst, liet je het altijd toe. Waar Emma nu alles bij elkaar huilt en laat weten dat het pijn doet en dat het drankje vies is, zei jij niets. Wist je dat er nog tientallen keren zouden komen dat ze de leukoplast van je wang gingen trekken. En dan durf ik niet eens te denken aan hoe angstig je voor de canule wissels was, hoe zeer de buikvliesontstekingen deden. Voor Emma is het allemaal naar, maar Emma is volgende week weer beter. Jij had ook beter moeten worden lieverd. We deden dit zodat je beter werd. Het spijt me zo dat we je dit alles aangedaan hebben! Dat ik je niet heb kunnen redden 😭. Ik had je voor alles moeten beschermen. Het spijt me lieve Lars! Het spijt me echt zo erg!!! Ik had als een leeuwin voor je moeten vechten 😭😭😭. Maar ook ik onderging alles, zonder tegenspraak. Dat spijt me zo lieverd! Ik hoop dat je me ooit kunt vergeven. Dat ik weer bij je kan zijn.