Lieve Lars, mama staat voor het raam je zusjes uit te zwaaien. In gedachten zie ik jou naast ze staan. Huppel je zo met ze mee naar school, met je blonde haartjes en je ondeugende lach. Lieve Lars, ik zou het zo graag willen dat je met ze mee ging, dat je weer bij ons was. Mijn lieve kleine jongen, je hoort bij ons voor altijd.

Lente, opruimen, het mooie weer komt er aan. Lieve Lars, wat vind ik het moeilijk. Op Facebook komen allemaal foto’s voorbij van de meest leuke vrolijke en stoere jongens kleertjes. Steeds vraag ik me af, hoe het jou zou staan, hoe blij je ermee zou zijn. Of je maatje 110/116 aan zou hebben. Net als Emma. Emma en Lieke hebben gisteren nieuwe t-shirtjes gekregen. Het doet zoveel pijn lieverd, dat ik geen kleertjes meer voor jou hoef te kopen. kon ik je nog maar gelukkig maken, met je knuffelen, voor jou een mooi t-shirt kopen. Mama mist je zo erg.

21 december…. de laatste keer dat we samen als gezin nog iets met elkaar hebben kunnen doen. Lieve Lars, je had zoveel pijn, maar je wilde zo graag nog even samen met je zusjes zijn. Samen tekenen, samen aan tafel zitten. Wat we toen nog niet wisten, was dat dit de laatste keer zou zijn.

Lieve Lars,

Ik hoor je lachen,

Ik neem je mee,

In mijn gedachten,

Ga jij altijd met ons mee.